obawy o chore gardło. Jedni je uwielbiali, innych do dziś na samo wspomnienie przechodzą ciarki. Pewne jednak jest, że ciepłe lody były jednymi z niewielu słodyczy dostępnych w czasach PRL-u, a wybrzydzanie nie mieściło się dzieciom w głowach. Dlatego też często chodziły umorusane tym słodkim deserem

Więcej ciekawych informacji znajdziesz na stronie głównej Gazeta.pl Czasy PRL-u to bez wątpienia okres największej kreatywności, również w kuchni. Braki podstawowych i zróżnicowanych składników zmuszały do wymyślania "przepisów z niczego". Na stołach królowały dania jarskie, zupy

Więcej podobnych treści znajdziesz na stronie głównej Gazeta.pl . Tęsknota za tym, co minęło, od czasu do czasu budzi się w każdym z nas. Wiele osób lubi chociażby wspominać okres PRL-u. Oczywiście nie ze względu na panujący wówczas ustrój polityczny. Przypominamy sobie raczej absurdy, które wtedy

z nóg, cena gofra automatycznie wzrasta. Jeśli chodzi o lody, sytuacja wcale nie wygląda lepiej. Cena za ich jedną gałkę może sięgać nawet 10 zł. Wybierając się na obiad do restauracji również trzeba przyszykować się na podniesione ceny. Niektóre lokale oferują zupy, za które trzeba zapłacić od 20

zachowali jednak po wsze czasy etykietkę najlepszych speców od lodów, czego śladem są choćby znane z PRL-u "lody włoskie", czyli kręcone w produkowanych na Zachodzie automatach (pierwsze faktycznie pochodziły z Włoch). Do Polski lodowy przysmak zawędrował prawdopodobnie tuż

ówczesnym przysmakom! Kultowe bary mleczne i zakładowe stołówki Bary mleczne swoją nazwę wzięły od dań mlecznych, których w karcie było naprawdę sporo. Bary te powstawały już pod koniec XIX wieku, jednakże rozgłos zyskały w czasach PRL-u. Te bardziej kultowe funkcjonują do dziś i mają swoich 

Mieliśmy kiedyś w domu maszynę do robienia lodów - prezent ślubny, który zajął prawie cały bagażnik naszego starego fiata 128, gdy wieźliśmy ją z Włoch. W czasach PRL-u była to wyjątkowa rzecz, a lody i sorbety, które robiliśmy w domu, nasi goście wychwalali przez lata. Potem

, a kiedy zapytamy nasze babcie o np. gęsie pipki, raczej nie będą rozbawione, a rozpłyną się we wspomnieniach jednego z najlepszych dań z PRL-u.  Język polski jest niezwykle "plastyczny" i bogaty w gwary i dialekty. To między innymi wpływa na osobliwe nazwy miejscowości, przedmiotów

kilka kulek lodów waniliowych. Na górze ułóż kawałek brzoskwini - w całości lub pokrojonej. Na końcu polej wszystko sosem truskawkowym. Pischinger był bardzo popularny w czasach PRL-u. Choć tradycyjnie wafle przekłada się kremem kakaowym, dzisiaj coraz częściej robi się go w wersji kajmakowej

. * Łososiowe. Porażka - łososie są pyszne i zdrowe, ale dalibóg, nie w lodach. * Ciepłe. Ten wynalazek z czasów PRL-u sprzedawany niegdyś w szkolnych sklepikach bije na głowę najdziwniejsze pozycje. Gumowa pianka w waflowym kubeczku o smaku tektury. Często polana jeszcze lukrem i

chyba, że czeka je dewastacja - cieszyły się wielkim powodzeniem. Żeby zobaczyć, co wtedy jedzono, moglibyśmy zajrzeć do sal Politechniki, gdzie odbywał się jeden z najsłynniejszych bali PRL-u, do Domu Dziennikarzy przy ul. Foksal czy na snobistyczne imprezy w hotelach: Bristol, Europejskim, Victoria i

cukierki i wyrównaj wierzch długim nożem. Blaszkę z masą na krówki pozostaw do całkowitego ostygnięcia, a kiedy będzie już chłodna - włóż ją do lodówki. Pozostaw na kilka godzin i po tym czasie już możesz kroić masę na cukierki. Widzisz, jakie to proste? Jeśli tęsknisz do smaków dzieciństwa, a nie chcesz

Jakiś czas temu moja mama opowiadała mi, że uwielbiała w soboty chodzić ze swoją mamą na bazar, bo wtedy na koniec zakupów zawsze kupowały pół woreczka owocowych galaretek, które sprzedawca wycinał z dużej blachy. Mówiła, że to smak dzieciństwa i chociaż dziś też można kupić podobne słodkości, to

trzydziestkę ubijamy z cukrem pudrem, aż zrobi się gęsta. Potem dodajemy drugą śmietanę i miksujemy składniki. Kilka łyżek powstałej masy dodajemy do żelatyny. Mieszamy i wlewamy do naczynia z resztą masy śmietanowej. Miksujemy. Zobacz też:  Ciepłe lody to przysmak rodem z dzieciństwa. Robię je sama w

dzieciństwie smakowała mi BEZTROSKA: słodycze które nie tuczyły, sól zlizywana z paluchów, która nie szkodziła na nerki, posiłki po godzinie 18:00, wylizywanie misek z masą (czy ja dobrze pamiętam, że w składzie było głównie masło i cukier?), pół pudełka lodów które można było zjeść tylko po to żeby chwilę

Dwór w Mościbrodach zna bardzo dobrze, bo w tej okolicy mieszka od urodzenia. Dziadek jej opowiadał, że w czasie wojny stacjonowali w nim niemieccy żandarmi. Jeden z nich w pamięci dziadka zapisał się pozytywnie. Ostrzegał miejscowych przed planowanymi łapankami

wyższe stanowiska. Ratuje nas trochę napływ Ukraińców, ale legalizacja ich pracy jest utrudniona. 30 lat temu też nie mieliśmy ludzi. Etos pracy był mocno nadszarpnięty przez czasy PRL-u, brakowało odpowiedzialności, uczciwości wobec pracodawcy i kwalifikacji. Pokutowało przekonanie, że jeśli coś

Współczesne kolejki nie mają nic wspólnego z tymi, jakie pamiętamy z PRL. Warszawiacy nie rzucają się na byle co. Wiedzą, gdzie jest pyszne jedzenie i będą na nie cierpliwie czekać. Co sprawia, że wiecznie zabiegani mieszkańcy stolicy marnują swój cenny czas, by stać w kolejce? Nie lepiej iść

Więcej przepisów znajdziesz na stronie głównej Gazeta.pl. Zupa "nic" to po prostu mleko ugotowane z laską wanilii, doprawione żółtkami i przyozdobione puszystą pianką. Deser miał swoje pięć minut w czasach PRL, jednak nawet teraz ma bardzo wielu swoich zwolenników. Nic dziwnego

dziecka? Kogel-mogel to nic innego jak żółtka jaj utarte z cukrem. Jest to najbardziej klasyczny przepis, który w Polsce pojawił się w XVII wieku. Kiedyś zastępowało się nim słodycze, które w sklepach były na wagę złota. Tradycyjna receptura zdobywa jednak w tych czasach nowe życie. Powrót do tego deseru

Po latach remontu znów działa warszawski Hotel Europejski, miejsce znane także ze znakomitych lokali gastronomicznych. Po wojnie hotel podupadł, ale jego legendę podtrzymywała znakomita cukiernia Orbisu. W czasach PRL przypominała o dawnej elegancji i szyku, choć przedwojenni bywalcy

zerwać agrest? Chyba o to raczej, żeby być na rybach. Albo na działce. Dowolnie. Czas zleci. T: Co ty tak z tym czasem? Nagle masz go za dużo? M: Znowu nie rozumiesz. Nieważne, czy czasu ma się dużo, czy mało. Sęk w tym, jak się go spędza. T: Przysięgam, że na działce nie ma telewizora. Czas spędzimy na

, która odcina kupony od swej sławy, wydając książkę kucharską? Otóż nie! Z Gwyneth Paltrow jest inaczej, bo ona naprawdę potrafi i lubi gotować. Miłością do kulinariów zaraziła się od ojca, z którym jako dziewczynka, a potem nastolatka spędzała mnóstwo czasu w kuchni. Teraz gotuje dla swojej rodziny i

jest oksymoron. Na?dodatek tej?harmonii przydaje kozieradka. W sumie: dyskretny i łagodny, jak spojrzenie w oczy.   KRZYWONOS od Marka Grądzkiego ze wsi Linie Ser kozi nazwany na cześć Henryki Krzywonos, działacz-ki opozycyjnej z PRL. Ma piękne oczkowanie z regularnie rozmieszczonych małych

dziennie dla pracowników Nomy. M.P.: Przyrządzaliśmy potrawy z baru mlecznego. Wiem, że mamy bogatą tradycję, że kiedyś cynamon i szafran były częstymi składnikami w przepisach, a na stołach królowała dziczyzna. Ale przyszły czasy PRL-u i musieliśmy sobie radzić. I to jest świetne, że potrafiliśmy gotować

pochodzą z mniej pracujących na co dzień części zwierząt. Np. golonka cały czas pracuje, więc ma wiele ścięgien i jest twarda. Schab i karkówka leżą oparte na kręgosłupie. Pełnią mniej funkcji mechanicznych, więc są delikatniejsze. Zawsze najdelikatniejszym mięsem są polędwice

na okrągło tłuszcze zwierzęce, niech choć smaruje chleb roślinną margaryną). Poza tym zwolennicy tłuszczów roślinnych będą przekonywać, że czasy mdłej margaryny typu Palma minęły wraz z końcem PRL-u. Dziś margaryny (choć oczywiście nie wszystkie, a zwłaszcza nie te najtańsze, twarde) pozbawione

skóry i piersi. Czy zatem należy unikać mleka w proszku? Odpowiedź jest prosta – nic się nie stanie, jeśli raz na jakiś czas spożyjemy nabiał z jego domieszką czy przygotujemy blok czekoladowy. Warto jednak rozejrzeć się za produktami, w których składzie nie znajdziemy mleka w proszku – na

wody - inaczej będzie mdła w smaku. W wędzarni pali się więc tak, aby drewno dawało dużo ognia i ciepła, a mało dymu. Potem przychodzi czas na wędzenie właściwe: mało ognia, ale sporo ciepła i dużo dymu. A na koniec "dekowanie", czyli finisz z zamkniętą klapą kominową i drzwiczkami wędzarni