Jako czasopismo kulinarne nie będziemy polecać kupowania nart, gogli i kombinezonów. Skupimy się na jedzeniu, pamiętając też o alkoholach. Polecam miejscowe sery, speck oraz grappę i wino. Pomocą w wyborze produktów będzie znaczek Quality Südtirol (zielono-biały z kolorowymi górami u dołu) - gwarancja dobrego smaku, wysokiej jakości, ale przede wszystkim tego, że wybrany produkt pochodzi z czystych, biologicznie kontrolowanych upraw lub hodowli.
To tyrolskie miasto, w którym mieszają się wpływy austriackie i włoskie, często jest traktowane przez turystów jako mało interesujący przystanek przed wycieczką w Dolomity. Całkiem niesłusznie - zapewnia Tessa Capponi-Borawska*
Win różowych pije się na świecie coraz więcej, a jednak nie znajdziemy zbyt wielu ekstatycznych tekstów na ich temat. Częściej pojawiają się te, które biorą je w obronę i tłumaczą.
zostało uwiecznione w libretcie opery W.A. Mozarta Don Giovanni: "Polej wina... wyśmienitego Marzemina!". Pochodzi ono ze szczepu marzemino, który w Górnej Adydze daje doskonałe zbiory. To wdzięczne czerwone wino wytrawne z wiekiem nabiera szyku i elegancji. Bardzo wysoko cenione przez znawców i
Ciekawym Waszych doswiadczen z tymi szczepami, szczegolnie ze Schiava? Moje sa znikome: Teroldego od Mezzacorony bylo pyszne jak za 33zl. Lepsze od Cantiny Rotaliano, Clesurae co prawda przywiozlem na wlasnych plecach - ale wypili inni :-( i smakowalo. A ostatnio znajomy mi przywiozl
Dobra, wpadam :-))). Schiava nie jest różowa tylko zwykle bledsza niż najbledzsze pinot noir. Ale po poprzednich postach wziąłem sobie do serca te kilka nazw. Po różnych doświadczeniach przestałem deprecjonować jakikolwiek szczep.
też, jak wynika z poprzednich postów) więc okazji do wymiany wrażeń związanych z piciem Lagreinów będzie dużo :-)))) pozdrawiam p.s. napisałeś: "Po różnych doświadczeniach przestałem deprecjonować jakikolwiek szczep" - a co z Kadarką???
W wolnej chwili sięgnę do notatek i wytoczę artylerię jeśli chodzi o lagrein i teroldego - nie przypominam sobie żadnej schiavy, która zrobiła by na mnie wieksze wrażenie - ot pospolite rosso pite na stoku w Dolomitach (ale jeśli są jacyś entuzjaści tego szczepu, niech daja znać!). Teroldego
Ostatnio (no troche temu) wypilismy w szerszym gronie (z Joe, Dziama i starlet - wszak nawet ze Slezy wszystkie drogi prowadza do ...) wspominane wczesniej: Lagrein, Muri-Gries, 2000, Abtei Muri Ris. 16E no i musze powiedziec ze moje pierwsze doswiadczenie z tym szczepem napawa duzym
.A. DOC - jak jak kocham ten szczep! Wino czarne, z rubinowymi refleksami, w bukiecie wszystko co znajdziemy w lesie :-), pełne, kleiste, cudownie kwasowe, długie. Wszyscy, którzy kochają lagrein wiedzą w czym rzecz, cena ok. 130 zł.
A z którego regionu? Czerwone czy białe? Z północnych warty spróbowania jest np. Lagrein, czy Bardolino (czerwone), Amarone di Valpolicella. W Veneto można też spotkać ciekawe białe. Toskania to szczególnie Chianti, ale także Barolo, Brunello, Vino Nobile do Montepulciano, ale także np. biała
odniesienia, czy jak to się mówi w języku obcym - benchmarku. Dla regionu, apelacji, szczepu, stylu wina etc. Mam kłopot z identyfikacją tego co reprezentatywne. Jakiś czas temu czytałem taki dodatek do Decantera o winach włoskich. Znalazł się tam tekst o niektórych typowych dla Włoch szczepach vide
. Efektu globalizacji doswiadczylem pijac dwa merloty. Dwie bardzo udane proby – Tovi z trydenckiej Longarivy (raptem 17 hektarow i od licha win) i riservę Untermoserhof od Georga Ramosera (4,5 hektara i trzy wina) z Gornej Adygi. Wiem, ze wielu zzyma sie na ten szczep, ale w tym wypadku nie ma
