Do niedawna włoskie dolomity były dla mnie tylko (aż?) miejscem narciarskim. Super przygotowane stoki, śnieg gwarantowany, kolejek żadnych, fajni ludzie. Od czasu wyjazdu do Alta Badia z Tessą Capponi-Borawską i Piotrem Adamczewskim wiem coś jeszcze. Tyrol to genialna kuchnia, wielkie wina i knajpki, z których żal wychodzić
O miłości do słodyczy, klasycznych ladyńskich składnikach i pewnej słynnej ciastkarni opowiada nam Tessa Capponi-Borawska
![Kariera kernera, czyli kieliszek wina na wszelkie schorzenia [FELIETON]](https://bi.im-g.pl/im/37/2c/16/z23250999K,Kariera-kernera--czyli-kieliszek-wina-na-wszelkie-.jpg)
Było ich trzech. W ciemnozielonych lodenowych pelerynach, kapeluszach z krótkim rondem i biało-czerwonym piórkiem, w wiązanych pod kolanami lederhosen i wysokich białych skarpetach szli od strony punta d'oro, mając za plecami przyprószone pierwszym śniegiem pasmo denti di terrarossa. Na plecach dźwigali czarne pokrowce. Słońce zmierzało nieuchronnie ku zachodowi, w stronę sterczącej w niebo szpicy sciliar, wypełniając halę coraz cieplejszym, pomarańczowo-różowym światłem.
tego szpeku znajomym zawieźć, żeby wstydu nie było. Druga sprawa to kuchnia ladyńska. Trzeba jej spróbować, słyszę, bo to kawał historii, Ladynowie mieszkają w Dolomitach od czasów rzymskich. Spróbowałam. Też nie lubię. Na przystawkę pierogi, w trzech smakach. Potem, dla odmiany zupa z pierogami
Egipcie tak i w Dolomitach zamiast kuchni ladyńskiej mieć będziemy schabowe i kapustę kiszona.
zamieszkują w zdecydowanej większości Włosi (nieco ponad 90% ludności), z wyjątkiem kilku niemieckojęzycznych i ladyńskich enklaw. Sytuacja narodowościowa jest najbardziej skomplikowana w Południowym Tyrolu. Tutaj największą grupą narodowościową są Tyrolczycy, jednak z północy na południe wzrasta odsetek
. Tę lukę można i trzeba wypełnić, o czym się sami przekonujemy w naszym Towarzystwie. Jeżeli najstarsze pokolenie mówi po śląsku: do kuchnie, do wilije, do ciocie Cile, a młode niepostrzeżenie preferuje do kuchni, do wiliji, do cioci Cili, to jest to coś, czemu można przeciwdziałać poprzez edukację
. Tę lukę można i trzeba wypełnić, o czym się sami przekonujemy w naszym Towarzystwie. Jeżeli najstarsze pokolenie mówi po śląsku: do kuchnie, do wilije, do ciocie Cile, a młode niepostrzeżenie preferuje do kuchni, do wiliji, do cioci Cili, to jest to coś, czemu można przeciwdziałać poprzez edukację
